Los Angeles – The end

De cirkel is rond! We zijn terug in Los Angeles. Deze voormiddag Universal Studios bezocht. Beetje tegenvaller. Het is vrij klein, we waren snel rond (niet veel volk dus nergens lang moeten aanschuiven). Paar leuke attracties wel (o.a. Simpsons ride en Shrek 3D film). Voor wie ervan houdt tenminste (zoals P, JW niet zo’n grote fan ;-)

De studio tour, met een open busje langs de studios waar ze films en series opnemen, was een ontgoocheling. Niet in het minst omdat we de set waar we het meest in geïnteresseerd waren niet konden bezoeken: Wisteria Lane (de straat van Desperate Housewives). Ze waren net aan het draaien, snif.

In de namiddag nog eens door een zomers Los Angeles gereden om te stoppen bij Santa Monica beach, een laatste keer in de zwembroek gesprongen.

Dit is mijn laatste verslagje, morgen moeten we vroeg opstaan (3u30) om ons vliegtuig te nemen. We zullen net in New York voor onze tussenlanding zijn als onze twee Belgische tennismeisjes iets verderop hun halve finale spelen.

Paar markante cijfers:

Aantal gereden kilometers: 4650

Aantal verorberde hamburgers: tel kwijtgeraakt, maar we vermoeden een stuk of 8 (we snakken naar gezond voedsel)

De reis was een echte topper. Bij momenten lag het tempo wat hoog, maar we hebben echt heel veel moois gezien op relatief korte tijd.

Hoogtepunten voor ons waren:

Disney Music Hall, Getty museum en Venice beach in Los Angeles

Helicoptervlucht boven Grand Canyon

Antelope canyon en zonsondergang bij Lake Powell

Death Valley

San Francisco

Bedankt lieve lezers voor het volgen van het blogje en het posten van reacties.

Als uitsmijter een toepasselijke levenswijsheid van de gerenomeerde filosofe Hannah Montana: Life’s a climb, enjoy the view!

Santa Barbara – Oxnard

Vandaag een rustig dagje, met weinig kilometers. Van Santa Maria eerst naar Solvang gereden, een dorpje gesticht door Denen met huizen in Deense stijl, inclusief een Scandinavische windmolen.

Doorgereden naar Santa Barbara en met de zwembroek op het strand van het zonnetje genoten. Dan naar het hotel in Oxnard. We zitten op nog een uur rijden van Los Angeles. Nog even de auto ingesprongen voor een ritje langs de kust van Oxnard en door Ventura. Op het strand even naar de zonsonderang gekeken. Een van de mooie vakantiehuisjes langs het strand stond te koop. Uit nieuwsgierigheid eens dichterbij gekeken. We vielen omver: de prijs was 2,8 miljoen dollar

Daar ging onze droom van een beachhouse langs de Californische kust ;)

In Ventura maakten we een korte wandeling. We werden op straat door een koppel aangesproken met de vraag of ze voor ons konden bidden voor iets. No thanks but thanks. 'Jesus loves you,' was hun antwoord. Een hele geruststelling.

Morgen onze laatste dag

Maar we proberen er nog een funday van te maken: bezoek aan Universal Studios in Los Angeles

Pacific Highway

Vandaag van San Francisco naar Santa Maria gereden. Tot aan Monterey wilden we de snelweg nemen om dan pas op de (tragere) Pacific Coast Highway te rijden. Helaas: file op de snelweg, dus geen winst.
In Monterey de 17 mile drive genomen, langs Pebble beach (volgens J.W. het Sint-Martens-Latem van de streek), dan naar Carmel en de idyllische kustbaan verder gereden tot Hearst Castle (waar we te laat waren voor het laatste bezoek). Onderweg ook nog even gestopt om wat zee-olifanten te spotten ;-)

Door naar ons hotel Santa Maria. Wat ontspannen in het zwembad en de jacuzzi. Net een lekkere steak gegeten (een echte Amerikaanse portie: we denken dat we een halve koe hebben opgepeuzeld). En de première van de vernieuwde reeks Melrose place gezien ;-)
Morgen een stukje verder richting LA: we rijden naar Oxnard.

PS: De fotootjes van San Francisco staan nu ook online!

San Francisco

Twee toffe dagen San Francisco achter de rug!

Gisteren eerst op onze hotelkamer naar de match Clijsters vs V. Williams gekeken (België vs Amerika 1-0 yaay!) en dan de stad ingetrokken. Vandaag een hele dag van San Francisco genoten. Een lijstje van wat we bezocht hebben: City Hall, Union Square, boottoch naar Alcatraz waar we de audiotour gedaan hebben (bezoek met uitleg via hoofdtelefoon, in het Nederlands), Fisherman’s wharf (met de zeeleeuwen), Castro (de homowijk), Telegraph hill met bovenaan Coit Tower, en de ‘painted ladies’ (een rijtje prachtige geschilderde huizen in Victoriaanse stijl). Een ritje met de cable car gedaan, de typische ouderwetse tram. Met de auto door Lombard Street gereden, met het heel bochtige stukje (“Crookedest Street”). En een beetje shopping gedaan ;-)
Het was wel wat wennen aan een stad, na – los van Las Vegas – een dikke week in de natuur. Maar San Francisco is ons echt bevallen, een mooie, propere stad, die een beetje Europees aandoet.
Conclusie: we <3 San Francisco! De fotootjes volgen later ;)
Bedtijd nu. Morgen zetten we de terugkeer in naar Los Angeles via de Pacific Highway, naar het schijnt een prachtige route langs de kust.

Byebye!

Yosemite

Dag iedereen!

Vandaag weer een lange dag in de auto. Yosemite National Park bezocht. Een deeltje ervan dan toch, want het is een enorm uitgestrekt park. Anders dan wat we al gezien hebben: helemaal in het groen. Veel dennebomen waardoor het bij momenten een beetje naar kerstmis rook :- )

Veel toeristen, waaronder ook flink wat Amerikanen. Maandag is Labour Day, en veel mensen hier hebben een verlengd weekend. Een Amerikaan vertelde ons een paar dagen geleden dat ze hier maar 10 dagen jaarlijkse vakantie hebben, elke feestdag is dus welgekomen.

Maar terug naar ons verslag. We wilden eerst naar Mariposa Grove, maar die was afgesloten. We zijn dan doorgereden naar Glacier Point, met een prachtige view van bovenaf. Vervolgens naar Yosemite Village, waar we de auto parkeerden en met de shuttlebus een eindje verder gingen. Een hike gedaan van een dik uur naar de voet van de Vernal waterval.

Dan terug naar de auto voor de lange rit naar ons hotel in Modesto. Onderweg genoten van de ‘Christian top 20’ op de radio en van magnifieke gouden korenvelden.

In Modesto gestopt bij Jack in the box (alweer een Macdo-kloon) voor een hamburger met curly fries (gekrulde frietjes). Daarnet via internet nog wat van de US-Open gevolgd (je kunt hier heel wat matchen online bekijken, heel leuk voor tennisfans als wij ;-) Morgen duimen voor Kimmie ;-)

Ondanks die vele uurtjes in de auto hebben we blijkbaar toch redelijk wat zon gezien, want we zien er allebei behoorlijk rood uit!

Morgen en overmorgen San Francisco!!

Las Vegas - Death Valley

Geen gratis internet in Las Vegas, vandaar een verslagje van de voorbije twee dagen ;-)

Gisteren een dagje Sin City. Aangezien de prijzen flink gezakt zijn door de economische crisis hebben we een nacht in het Planet Hollywood geboekt, handig gelegen midden op de Strip.

We hebben een flinke wandeling gemaakt langs de Strip en een aantal hotels aan de binnenkant bezocht: Paris (met een namaak eifeltoren en Arc de Triomphe), The Venetian (met binnenin gondels op water en een replica van het San Marcoplein), Caesar’s Palace, Palazzo en New York New York. Telkens hetzelfde concept: hotel, casino en veel winkels in een welbepaald thema. Ook de M&M en Coca Cola winkels eens binnengewandeld. Toen het donker was, zijn we nog wat foto’s gaan nemen langs de Strip (Vegas komt pas goed tot zijn recht in het donker). Even gestopt aan de fonteinenshow van The Bellagio en Mexicaans gegeten. Daarna naar ons bedje gesloft. We waren trouwens ons kamernummer vergeten, dat komt ervan als je elke dag van hotel verandert ;-)

We zijn blij dat we Vegas gezien hebben, maar het was minder ‘waaw’ dan verwacht. Iets teveel kitch en (zeker overdag) iets te weinig glamour.

Vandaag een hele dag in de auto doorgebracht. Death Valley bezocht. Stops aan Zabriskie Point, Devil’s Golfcourse, Badwater (het laagste punt van het westelijke halfrond) en Stovepipe Wells (met zandduinen als in de Sahara). Aan Badwater was er een Nederlandse toeriste die met haar gsm de temperatuur opnam: 50 graden Celsius!

Dan een rit van 5u naar Visalia. Op bepaalde plaatsen reden we helemaal alleen door prachtige natuur met voortdurend veranderende landschappen. Indrukwekkend.

In Visalia even naar het centrum gereden. Op een pleintje was een openluchtbarbeque en een optreden van een rockgroepje. Snel een broodje met kip (P.) en broodje steak (J.W.) van de barbeque met chips opgepeuzeld en een vleugje couleur locale opgesnoven.

Morgen weer de natuur in voor Yosemite.

Zion

Vandaag een vierde staat: Utah. Zion National Park bezocht.
Eerst de Canyon Overlook trail gelopen (1u) waarbij we op het eind een overview kregen van de Zion Canyon.

Dan in het park zelf gereden, waar we de auto moesten parkeren en per busje verdergebracht werden. We hebben twee hikes gedaan: de ‘Lower Emerald Pool’ (1u) en de ‘Riverside Walk’ (1,5u). We wilden nog een derde hike doen, richting ‘Weeping rock’ (een rots waar water uit druppelt), maar die was helaas afgesloten wegens gevaar op vallende stenen. Dat hadden we wel pas door nadat we een half uur op het verkeerde parcours gelopen waren :-)

Zonovergoten dag vandaag trouwens, getuige de rode schouders van J.W. ;-)
s Avonds naar ons hotel in St. George gereden, op een uur van Zion. Een verkwikkende duik in het zwembad en dan ons energielevel op peil gebracht met een Whopper van Burger King.

Enkele markante feiten na een kleine week in de US:

- auto’s: auto’s hier zijn HUGE. Je ziet nauwelijks een kleine auto rijden. Een Toyota Yaris ziet er hier helemaal anders uit, veel groter. Benzine kost dan ook maar half zoveel als bij ons.
- Steden: een doorsnee Amerikaanse stad ziet er als volgt uit: een hoofdstraat vol hotels (telkens dezelfde ketens: Best Western, Ramada, Day’s Inn…), restaurants (MacDo, Burger King, Subway, Wendy’s, Starbucks) en hier en daar wat winkels.
- Ontdekking tot dusver: strijkijzers en –planken in hotelkamers. Heel handig wanneer je elke dag met je valies vol kleren in een andere hotelkamer terechtkomt, en toch nog een beetje goed voor de dag wil komen. Ook met stip genoteerd: gratis wifi-internet in haast alle hotelkamers.
- ‘Ergernis’ tot dusver: Duiters! Overal waar we komen, worden we omringd door Duitsers. Was ist los? We hebben al een signaal afgesproken. Als er weer Duitsers in onze buurt zijn, zeggen we gewoon ‘Don’t mention the war’ tegen elkaar.
- Meest memorabele uitspraak tot dusver: “Man, wat zing ik toch toonvast” (J.W. brult in de auto mee met de muziek en vindt zichzelf klaar voor de volgende X-factor. P. neemt sindsdien oordopjes mee in de auto)

Morgen Vegas baby!

Grand Canyon - Lake Powell

Gisterenavond nog een lekkere steak gegeten in het restaurant van onze lodge. We kregen er een slaatje bij en mochten kiezen uit een lijstje dressings. De anders altijd zo besluitvaardige J.W. – kuch – kon maar niet kiezen. De vriendelijke dienster is dan maar een bordje gaan halen met kleine kwakjes van de verschillende sausjes, om de keuze te vergemakkelijken. Maar J.W. bleef twijfelen tussen twee sausjes. De arme dienster besloot dan maar allebei de sausjes te serveren.

Met ons buikje rond gaan slapen. We zetten de wekker om kwart voor zes, want we hadden in de parkgids gelezen dat de sunrise voorzien was voor zes uur. Zo gezegd, zo gedaan, om kwart voor zes opgestaan… om vast te stellen dat het al zo goed als klaar was… Dan maar onze koffers gepakt en vroeg vertrokken. Onderweg een paar hertjes gespot.

De route langs de Grand Canyon genomen en gestopt aan een aantal viewpoints, waaronder Desert Viewpoint.

Eens het zuidelijke gebied rond de Grand Canyon voorbij zagen we het landschap opnieuw helemaal veranderen. Van groen naar rood. Deze keer de typische oranje-rode rotsen. Ook de Amerikanen zagen er anders uit, de meerderheid had duidelijk Indiaanse origines.

Een uur of drie later aangekomen in Page, vlakbij Lake Powell. De vermoeidheid begon een klein beetje te wegen en we hadden nood aan een rustpauze. Een belegd broodje verorberd bij Subway en bij Walmart wat inkopen gedaan (we wilden ‘s avonds eens lekker goedkoop eten en sloegen proviand in).

Ingecheckt in het hotel. Net als in Subway ook daar niet meteen de vriendelijkste native Americans. Een uurtje of twee lekker ‘gechilled’ en dan terug de auto ingesprongen richting Lower Antelope Canyon. Een smalle fotogenieke krater. Normaal moet je die bezoeken met een gids, maar ze gaven ons pasje van ‘photographers’ waarmee we de krater op ons eentje mochten verkennen (we vermoeden dat ze gewoon geen zin meer hadden om de toer nog maar eens af te leggen).

Dag afgesloten met een rit langs Lake Powell. Genoten van een alweer unieke zonsondergang. Een hoogtepunt van de reis.

Morgen Zion